2023 – Harrier Air2Air

Αύγουστος 28, 2023

Taranto Grottaglie – 28 Αύγουστος 2023

Grottaglie, 28 Αύγουστος 2023

Δεν σου δίνεται κάθε μέρα η ευκαιρία να φωτογραφίσεις τα Navy Harriers από κοντά.
Και ακόμη λιγότερο συχνά συμβαίνει να φωτογραφίζετε το μοναδικό TAV-8B που έχει απομείνει σε σχηματισμό με το μοναδικό AB-8B Plus Special Color. Αν προσθέσουμε σε αυτό ότι οι φωτογραφίες θα είναι Air to Air, Θα έλεγα ότι η σημερινή περίσταση είναι περισσότερο μοναδική παρά σπάνια.

Η μέρα ξεκινά νωρίς: η πτήση για το Μπάρι φεύγει από το Μπέργκαμο στις 06:10 και το να ξυπνάς νωρίς είναι απαραίτητο. Συναντιέμαι με τον Πέρ, Έμπιστος φίλος των χιλίων αεροπορικών περιπετειών και κατευθυνόμαστε προς το Orio al Serio. Το αεροδρόμιο, ακόμα και αυτή την ώρα το πρωί, γεμάτη από ανθρώπους που μετακινούνται με τις πρώτες πτήσεις της Ryanair. Πηγαίνουμε στο Μπάρι. Η πτήση ήταν χωρίς προβλήματα και κατά την προσγείωση η ενοικίαση αυτοκινήτου όπου κλείσαμε το αυτοκίνητο ήταν ακόμα κλειστό: θα είμαστε πρώτοι στη σειρά. Με το άνοιγμα οι διαδικασίες είναι γρήγορες και σε χρόνο μηδέν βρισκόμαστε στο αυτοκίνητό μας με νότιο προσανατολισμό: Το αεροδρόμιο Taranto-Grottaglie μας περιμένει. Ακόμα και το ταξίδι με το αυτοκίνητο δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις και σε λίγο παραπάνω από μία ώρα βρισκόμαστε μπροστά στο αεροδρόμιο.
Είμαστε οι πρώτοι και ο τόπος μοιάζει έρημος. Αφού νηστεύουμε από νωρίς το πρωί, αποφασίζουμε να πάμε στην κοντινότερη πόλη για να πάρουμε πρωινό.
Στην επιστροφή βρίσκουμε τους πρώτους συναδέλφους μας πτήσης και μετά από λίγα λεπτά φτάνει το πολύ συγκεκριμένο αεροσκάφος που θα μας επιτρέψει να τραβήξουμε τις απαραίτητες φωτογραφίες: είναι το πολύ διάσημο Pink Skyvan, που με τα μέλη του Aviation Photo Crew θα μας επιτρέψει να κινηματογραφήσουμε τα αεροπλάνα του Πολεμικού μας Ναυτικού.

Οι προετοιμασίες είναι σχολαστικές και οι εξηγήσεις για την ασφάλεια χρειάζονται πολύ χρόνο: Ο χώρος επί του σκάφους είναι περιορισμένος και όλοι οι φωτογράφοι πρέπει να ασφαλίζονται με λουρί. Εξαίρεση αποτελεί ο φωτογράφος που θα καθίσει στη θέση του συγκυβερνήτη που θα στερεωθεί στο κάθισμα με ζώνες ασφαλείας: εκεί θα είναι η θέση μου.

Την προγραμματισμένη ώρα φτάνουμε επιτέλους στο αεροπλάνο και όλοι παίρνουν τις θέσεις τους. Δένομαι στο κάθισμά μου και αρχίζω να ψάχνω τις καλύτερες γωνίες για να φωτογραφίσω τα Harriers που θα έρθουν εντός εμβέλειας σε λίγα λεπτά. Είναι σαφές ότι οι φωτογράφοι που βρίσκονται στο χώρο αποσκευών θα έχουν περισσότερες δυνατότητες και θα μπορούν να φωτογραφίζουν τα αεροπλάνα από το χώρο φορτίου που δεν έχει πόρτα, αλλά είμαι αποφασισμένος να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ.

Η εκκίνηση και η οδήγηση προς τον διάδρομο χρειάζονται μόλις λίγα λεπτά και πριν μας οδηγήσουμε στο σημείο αναμονής απολαμβάνουμε ένα AV 8B+ που εξασκείται στην αιώρηση.
Επιτέλους απογειωνόμαστε: χειροπέδες όλα μπροστά και ο ήχος του 2 Οι στροβιλοκινητήρες Garrett φτάνουν δυνατά στα αυτιά μου, ακόμα κι αν αυτά προστατεύονται από ακουστικά ακύρωσης θορύβου. Μερικές εκατοντάδες μέτρα αρκούν για να μεταφερθούν στον αέρα και να ξεκινήσουν την ανάβαση στον βροχερό ουρανό της Απουλίας.

Κάνουμε πολλές στροφές κατά μήκος της ακτής και τελικά αρχίζω να ακούω ένα δυνατό σφύριγμα από πίσω: είμαστε στο 4200 πόδια και άλλα 150 οι κόμβοι υποδεικνύονται κατά προσέγγιση. Η αδρεναλίνη εκτοξεύεται αμέσως σε πολύ υψηλά επίπεδα, αλλά δυστυχώς είμαι δεμένος και δεν μπορώ να γυρίσω. Δεν περνούν πολλά δευτερόλεπτα και τελικά βλέπω το αυτοκίνητο να κρυφοκοιτάζει από το παράθυρο στα δεξιά μου. Είναι λίγο μακριά αλλά σιγά σιγά πλησιάζει, πλαισιώνεται αμέσως από το διθέσιο που έχει και τις δύο θέσεις κατειλημμένες και το οποίο παραμένει σε πρώτο πλάνο. Παρατηρώ τα ακροφύσια του κινητήρα και των δύο μαχητικών σε ενδιάμεση θέση λόγω της χαμηλής ταχύτητας με την οποία αναγκάζονται να πετάξουν. Πετάνε δίπλα μας για λίγα λεπτά, αλλάζει συνεχώς θέση αλλά παραμένει συνεχώς σε σχηματισμό, ακολουθώντας μας στις μεγάλες στροφές που κάνουμε. Το φως που τα χτυπά αλλάζει συνεχώς και το φόντο εναλλάσσεται επίσης μεταξύ θάλασσας και ξηράς.
Βλέπω το δικό μας 2 τα θέματα αρχίζουν προς την ουρά και τα βλέπω να εμφανίζονται ξανά στην αριστερή πλευρά του αεροπλάνου. Με αυτόν τον τρόπο, δυστυχώς, Μπορώ να τα κινηματογραφήσω μόνο μέσα από το ορθογώνιο παράθυρο πίσω από το πλαϊνό παρμπρίζ του πιλότου. Από εκείνη την πλευρά είναι το μονοθέσιο που παραμένει σε πρώτο πλάνο και δράττομαι της ευκαιρίας να το κινηματογραφήσω, ακόμα κι αν η θέση θυσιάζεται πραγματικά πολύ.

Το τέλος της πτήσης σχηματισμού φτάνει και από εκείνη την πλευρά και i 2 Οι Χάριερ απομακρύνονται με μια πολύ σφιχτή στροφή.

Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να προσγειωθούμε: Το απολαμβάνω από την αναμφισβήτητα προνομιακή μου θέση.

Μόλις σταματήσω στην πλατεία, μπορώ επιτέλους να λύσω τις ζώνες μου και να βγάλω τα ακουστικά μου. Είμαι λουσμένος στον ιδρώτα αλλά δεν το κατάλαβα.

Ώρα να βγάλουμε μερικές φωτογραφίες από το σταματημένο Skyvan και μπορούμε να επιστρέψουμε στο αυτοκίνητο για να επιστρέψουμε στο Μπάρι. Είμαστε πολύ κουρασμένοι αλλά χαρούμενοι που καταφέραμε να βγάλουμε φωτογραφίες, και το Βόλο, 2 αεροπλάνα που δεν φαίνονται συχνά τριγύρω. Δεν ξέρουμε ακόμα, αλλά το αεροπλάνο για το Μπέργκαμο θα πρέπει να περιμένει πολύ και θα φύγει αργότερα 4 ώρες καθυστέρηση. Θα ξαναδούμε το κρεβάτι μόνο σε πολλές ώρες. Σήμερα όμως φωτογραφίσαμε τους Χάριερ: είναι εντάξει.

Απολαύστε τις φωτογραφίες

Το AviaSpotter.it θέλει να ευχαριστήσει: το Πολεμικό Ναυτικό και, ιδιαίτερα, Υποπλοίαρχος Antonio ROSSI (Γραφείο Ενημέρωσης και Επικοινωνίας του Πολεμικού Ναυτικού) για την ευκαιρία που δόθηκε. Το πλήρωμα του Pink Skyvan and Aviation Photo Crew.

Κείμενο και φωτογραφίες από/Κείμενο και εικόνες από τον Fabio Tognolo.